یه روزگاری یه خطای کردم و یار نازم نامردی کردم آرمین برمایه + متن

یه روزِگاری، یه خَطای کِردِم
یه روزِگاری، یه خَطای کِردم
و یار نازِم، نامَردی کِردم، و یار نازم، نامَردی کِردِم
یاری که تَنیا، عِشقی هَه مِه بیم
یاری که تَنیا، عِشقی هَه مِه بیم
و کار و قِصه ی فَقط خوبی دیم، و کار و قِصه ی فقَط خوبی دیم
ای لَعنَت و مَه، ای لعنَت و مه
دِلی شِکانِم، خوردی کردِم مه، دلی شِکانم، خوردی کِردم مه
فِرَه گیره کِرد، مه تَرکی نیه کَم
وَه لای ناچِمو، و یادی نیه وَه م
وَه لای ناچِمو، و یادی نیه وَه م
وه پی وَتِم دی، که دوسی نیرِم، اَشکی سَرازیر خُدا چَه بکم
نیزانِم چه بی میل تَمام بی
شِکل و قِصیلی تِکراریو بی
ای لَعنَت وه مِه، ای لَعنَت و مه
دِلی شِکانِم، خوردی کِردِم مه