آهنگ کابوس از امین حبیبی

چشمام و می بندم و تو رو کنارم می بینم
حس می کنم پیشمی قند عسلم شیرینم
چشمام و می بندم و تو بغلم می گیرمت
دست می کشم رو موهات یه عالمه می بوسمت
آخه تو رو از ته دل می خوامت و دوست دارم
حتی توی خیالمم جز تو کسی و ندارم
آخه دلم مال تویه طفلی گرفتار تویه
با این همه ناز ولی باز هنوز خریدار تویه
تا کی باید اینجا بشینم چشم انتظارت
تا کی زندگی مو بگذرونم با خیالت
مردم بس که با رویای تو از خواب پریدم
بس که چشم براهت موندم و چیزی ندیدم
خسته شدم از این همه کابوس شبونه
کابوس که نه رویای خوب عاشقونه
این رسمش نبود که اینجوری تنهام بزاری
عشقم بشی و بعدش بری و جام بزاری
این رسمش نبود من که به تو بدی نکردم
ولی با این همه از عشق تو بر نمی گردم
چشمام و می بندم و تو رو کنارم می بینم
حس می کنم پیشمی قند عسلم شیرینم
چشمام و می بندم و تو بغلم می گیرمت
دست می کشم رو موهات یه عالمه می بوسمت
آخه تو رو از ته دل می خوامت و دوست دارم
حتی توی خیالمم جز تو کسی و ندارم
آخه دلم مال تویه طفلی گرفتار تویه
با این همه ناز ولی باز هنوز خریدار تویه