آهنگ مسافر از امین حبیبی

با تو هستم ای مسافر ، ای به جاده تن سپرده
ای که دلتنگی غربت ، منو از یاد تو برده ، منو از یاد تو برده
هنوزم هوای خونه ، عطر دیدار تو داره
گل به گل ، گوشه به گوشه تو رو یاد من می آره
با تو من چه کرده بودم که چنین مرا شکستی
بی وداع و بی تفاوت
سرد و بی صدا شکستی
سرد و بی صدا شکستی
به گذشته بر می گردم به سراغ خاطراتم
تازه می شود دوباره از تو داغ خاطراتم
به تو می رسم همیشه ، در نهایت رسیدن
هر کجا باشی و باشم به تو بر می گردم از من
این تویی همیشه ی من ، توی آینه ی تقدیر
با همه شکستم از تو ، نیستم از تو دست دلگیر
با تو من چه کرده بودم که چنین مرا شکستی
بی وداع و بی تفاوت ، سرد و بی صدا شکستی
سرد و بی صدا شکستی
به گذشته بر می گردم به سراغ خاطراتم
تازه می شود دوباره از تو داغ خاطراتم
به تو می رسم همیشه ، در نهایت رسیدن
هر کجا باشی و باشم به تو بر می گردم از من
این تویی همیشه ی من ، توی آینه ی تقدیر
با همه شکستم از تو ، نیستم از تو دست دلگیر
با تو من چه کرده بودم که چنین مرا شکستی
بی وداع و بی تفاوت ، سرد و بی صدا شکستی
سرد و بی صدا شکستی