به رهی دیدم برگ خزان بسطامی + متن کامل آهنگ

به رهی دیدم برگِ خزان / پژمرده ز بیدادِ زمان؛ کز شاخه، جدا بود
چو ز گلشن؛ رو کرده نهان / در رهگذرش بادِ خزان؛ چون پیکِ بلا بود
به رهی دیدم برگِ خزان / پژمرده ز بیدادِ زمان؛ کز شاخه، جدا بود
چو ز گلشن؛ رو کرده نهان / در رهگذرش بادِ خزان؛ چون پیکِ بلا بود
ای برگِ ستمدیده ی پاییزی / آخر تو ز گلشن؛ ز چه بگریزی
روزی تو هم آغوشِ گلی بودی / دلداده وُ مدهوشِ گلی بودی
ای عاشقِ شیدا؛ دلداده ی رسوا / گویمت چرا فسرده ام
در گل؛ نه صفایی باشد نه وفایی / جز ستم ز وی نبرده ام
آه! بارِ غمت؛ در دل بنشاندم / در رهِ او؛ من جان بفشاندم
تا شود؛ نوگلِ گلشن وُ دیده شود
رفت آن گلِ من؛ از دست / با خار وُ خسی پیوست
من ماندم وُ صد خارِ ستم؛ این پیکر بی جان
به رهی دیدم برگِ خزان / پژمرده ز بیدادِ زمان؛ کز شاخه، جدا بود
چو ز گلشن رو کرده نهان / در رهگذرش بادِ خزان؛ چون پیکِ بلا بود
به رهی دیدم برگِ خزان / پژمرده ز بیدادِ زمان؛ کز شاخه، جدا بود
چو ز گلشن رو کرده نهان / در رهگذرش بادِ خزان؛ چون پیکِ بلا بود