آهنگ عشق و مستی از حسام الدین سراج

دی دامنش گرفتم کای گوهر عطایی
شب خوش مگو مرنجان کامشب از آن مایی
افروخت روی دلکش شد سرخ همچو اخگر
گفتا بس است کم کن تا چند از این گدایی
با مدعی مگویید اسرار عشق و مستی
تا بی‌خبر بمیرد در رنج خودپرستی
عاشق شو ار نه روزی کار جهان سر آید
ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی
سلطان من خدا را زلفت شکست ما را
تا کی کند سیاهی چندین درازدستی
در گوشه سلامت مستور چون توان بود
تا نرگس تو با ما گوید رموز مستی
گفتم که خوش عذارا تو هست کن فنا را
زر ساز مس ما را تو جان کیمیایی
سلطان من خدا را زلفت شکست ما را
تا کی کند سیاهی چندین درازدستی
دی دامنش گرفتم کای گوهر عطایی
شب خوش مگو مرنجان کامشب از آن مایی
ای همرهان و یاران گریید همچو باران
تا در چمن نگاران آرند خوش لقایی