آهنگ زمستون خدا سرده دمش گرم از مهدی مجتبایی

زمستونِ خدا؛ سرده، دمش گرم
زمینوُ مثلِ یخ کرده، دمش گرم
زمستونِ خدا؛ سرده، دمش گرم
زمینوُ مثلِ یخ کرده، دمش گرم
دمِ گرمِ کسی نیست؛ توی این شهر
اون عاشقی که ولگرده؛ دمش گرم
اون عاشقی که ولگرده؛ دمش گرم
دوباره؛ من، غرورم رو شکستم
نخوردم چیزی؛ امّا مستِ مستم
خداوندا! الهی! نَه نگه؛ که
میشم بدتر؛ از این کسی که هستم
میشم بدتر؛ از این کسی که هستم
زمستونِ خدا؛ هوا چه سرده
می ترسم؛ دیگه یارم، برنگرده
زمستونِ خدا؛ هوا چه سرده
می ترسم؛ دیگه یارم، برنگرده
دلم؛ دل دیگه نیست خونه ی درده
ببین یارم؛ خدا، با من چه کرده
ببین یارم؛ خدا، با من چه کرده
دوباره؛ من، غرورم رو شکستم
ببین عشقش؛ چه کاری داده، دستم
خداوندا! الهی! نَه نگه؛ که
میشم بدتر؛ از این کسی که هستم
میشم بدتر؛ از این کسی که هستم
زمستونِ خدا؛ سرده، دمش گرم
زمین؛ از غصه تب کرده! دمش گرم
زمستونِ خدا؛ سرده، دمش گرم
زمین؛ از غصه تب کرده! دمش گرم
توو آیینِ خدا؛ لوطی گری نیست
زمینوُ جون به لب کرده! دمش گرم
زمینوُ جون به لب کرده! دمش گرم
زمستونِ خدا؛ سرده، دمش گرم
زمستونِ خدا؛ سرده، دمش گرم