آهنگ تو که رفتی من دق کردم مهدی احمدوند

تو که نیستی؛ هوا یه جوریه
انگار خفه ست
بذار ببینمت… قول میدم؛ آخرین دفعه ست
تو که نیستی؛ درا رو بستم
حبسم پا خودم! یه چند تا میله کم داره، اتاق عینِ قفس
تو که نیستی؛ شب و جاده
تا هر جا که بره… به هر جا میرسم؛ هی هی خاطره
تو که رفتی خودت
خاطره هات و عشقتوُ به هر در زدم… این دل نشد از یاد ببره
تو که رفتی… من دق کردم
دو سه شبم؛ هق هق کردم
اینقده از عشق خوندم؛ که همه رو عاشق کردم
چرا منو ول کردی؟ چرا دل دل کردی؟
چرا دل وُ احساسوُ یهویی باطل کردی؟
اصلاً بذار اسمموُ دیوونه
بذار هر کی نمی دونه؛ بدونه که دیگه نمی تونه دلِ من بدونت
اینقدر از دستِ تو حرص خوردم
تنهایی از تو به ارث بردم
تو که نیستی؛ چقدر تنگه دلِ من به جونت
نرو… خالی نکن دستِ منو
این منِ وابسته
نرو… بسه دیگه بسه… نبودت؛ قلبموُ شکسته
توو دلت مهمونم کردی؛ بعدشم پنهونم کردی
رفتی تو؛ زندونم کردی، گوشه ی این خونه
تو منو مجنونم کردی
بعدشم مجبورم کردی؛ که برم وُ دورم کردی
این جوری نمی مونه
اصلاً بذار اسممو، دیوونه
بذار هر کی نمی دونه؛ بدونه که دیگه نمی تونه دلِ من بدونت
اینقدر از دستِ تو حرص خوردم
تنهایی از تو به ارث بردم
تو که نیستی؛ چقدر تنگه دلِ من به جونت
نرو… خالی نکن دستِ منو
این منِ وابسته
نرو… بسه دیگه بسه… نبودت؛ قلبموُ شکسته