آهنگ افسانه از علیرضا قربانی | حالم از شرح غمت افسانه ایست

حالم از شرح غمت افسانه ایست
چشمم از عکس رخت بت خانه ایست
بر امید زلف چون زنجیر تو
هی بسا عاقل که چون دیوانه ایست
دل نه جای توست آخر چون کنم
در جهانم خود همی ویرانه ایست
نازنینا نازنینا رخ چه میپوشی ز من
آخر این مسکین کم از بیگانه یار ای دل
سخت زیبا میرفت یکبارگی
در تو حیران میشود نظارگی
خستگانت را شکیبایی نماند
یا دوا یا بکش یکبارگی