آهنگ بی همزبان از محمدرضا شجریان

هر دمی چون نی از دل نالان شکوه ها دارم
روی دل هر شب تا سحرگاهان با خُدا دارم
هر نفس آهی است کَز دل خونین
لحظه های عُمر بی سامان، میرود سنگین
اشک خون آلوده ام، دامان میکُند رنگین
به سکوت سرد زمــان به خزان زرد زمــان
نه زمان را درد کسی نه کسی را درد زمان
بهـار مردمی ها دِی شد زمـان مهربانی طِی شد
آه از این دَم سردی ها خدایـا