یک شبی زار و پریشان در میخانه زدم گروه مستور

یه شبی زار و پریشان؛ در میخانه زدم
ز غم هجر و فراقش؛ میسوزد جان و تنم
گفتمش باز کن ساقی من! منم آن مطرب خوش
که شکسته ساز دلم
گفتمش می بده؛ جام پیاپی بده
ز قرار رفته از دست ؛ آمده است جان به لبم
تو ببین کاسه چشمم؛ بنگر سرخی اشکم
بنگربنگر بنگر زحال مستم؛ ز غم هجر و فراقت
چاک چاک است پیرهنم
گفتمش ساقی من؛ بنواز این دل من
به سرم شور نماند؛ به فدایت جان و سرم