آهنگ همراه خاک اره از محسن چاوشی

همراه خاک اره تف میکنم طعم بیدار بودن را با سرفه ام در خواب حس میکنم در دل
نجار بودن را از نردبان بودن بسیار غمگینم از آسمان بودم
بسیار غمگینم تمرین کنم باید دیوار بودن را
چون ماهیها در نفت میمیرم دریای آلوده دارد به آرامی
کم میکند از من بسیار بودن را
وقتی نمیمیرم هم دردسر سازم هم دستو پا گیرم
اما به هر تقدیر باید تحمل کرد
سربار بودن را
وقتی نمیمیرم هم دردسر سازم هم دستو پا گیرم
اما به هر تقدیر باید تحمل کرد
سربار بودن را
در سینه ام با کوهی از غمها پیوسته
لرزیدن پس دفن خود کردم همراه آدمها
جاندار بودن را
روزی اگر زاغی روباه را بلعید
جای تاسف نیست
هیهات اگر روزی صابون بیامزد مکار بودن را
بیرون تراویدست از گور من بهرام از کوزه ام خیام
از مستی ام حافظ
سر مشق میگیرد هشیار بودن را
وقتی نمیمیرم هم دردسر سازم هم دستو پا گیرم
اما به تقدیر باید تحمل کرد
سربار بودن را
وقتی نمیمیرم هم دردسر سازم هم دستو پا گیرم
اما به تقدیر باید تحمل کرد
سربار بودن را