نوحه محمود کریمی مادر مگه چند سالته استودیویی صوتی

دعام اینه که خوب خوب بشی دوباره خونمونو شاد کنی
باید بمونی تا یه روز بیاد داداش حسنم و دوماد کنی
خونه بی تو بی روحه بی تو شبها تاریکه
از نگاهت معلومه وقت رفتن نزدیکه
مادر مگه چند سالته آرزوی مردن نکن
زخم در رو پر و بالته فکر پر کشیدن نکن
پیچیده تو تموم شهرمون حکایت تو و شهامتت
ولی حالا که توی بستری کسی نیومده عیادتت
تا چشماتو میبندی بابا انگار میمیره
انتقام اشکهاتو مهدی یه روز میگیره
مادر مگه چی دیدی که این جوری زمین گیر شدی
صورتت چه پریشون شده یک شبه چقدر پیر شدی
مادر مگه چند سالته آرزوی مردن نکن
زخم در رو پر و بالته فکر پر کشیدن نکن
داداش حسنمو ببین توو خواب که حرفهای عجیبی میزنه
مگه چی دیدی توی کوچه ها که با ما داره غریبی میکنه
نیمه بازه چشم تو نیمه شبها بیداری
سرد خونه اما تو مثل آتیش تب داری
مادر چرا مونده هنوز خاک کوچه رو چادرت
خونمو توو سکوته ولی گریه میکنه دخترت
مادر مگه چند سالته آرزوی مردن نکن
زخم در رو پر و بالته فکر پر کشیدن نکن