مداحی پرستوی سفیدم پر مزن مرو مادر از محمود کریمی

خبرِ عمو اومده؛ نرسیده آب عزیزم
پسرکِ تشنه لبم؛ لالایی
بخواب عزیزم
پرستوی سفیدم پر مزن، مرو مادر
دل از تو نبریدم
دل مکن، مرو مادر
خماری چشمِ تو؛ تیر به قلبِ رنجور میزنه پسرکم گریه نکن
دلم، داره شور میزنه
عمو نیومد ز سفر؛ تا که برات آب بیاره
خدا کریمه پسرم شاید که بارون بباره
بخند تا که نبینم حالِ بیقراری رو؛ ببین بارونِ چشم از ابرِ نوبهاری رو
پرستوی سفیدم پر مزن، مرو مادر
دل از تو نبریدم
دل مکن، مرو مادر
سرمو کنار میبرم برا خنکای لبه؛ که نریزه اشکِ چشام روی ترکای لبه
به بابا میگم بدونه؛ اگه علی شیر نداره
این آخرین سربازته، درسته شمشیر نداره
کی گفته غمش آبه؟ از غمِ تو بی تابه
می دونم روی دستت؛ تیر میاد و می خوابه
پرستوی سفیدم پر مزن، مرو مادر
دل از تو نبریدم
دل مکن، مرو مادر
اگه داری میری سفر؛ قرآن بگیرم رو سرت
تو میری و پشت سرت؛ بارونِ اشکِ مادرت
تو میری و خیمه میشه؛ برا همه مثِ قفس
نمی مونی از غمِ تو می مونه تو سینه، نفس
میونِ یه خیمه داره؛ مادری زبون می گیره
دلِ مادری که شکست
دلِ آسمون، می گیره
یه مادری، شیش ماهشوُ به روی سینه اش میذاره
بارونه تو ابرِ چشاش؛ یا تو آسمون ستاره
رقیه شده بیهوش؛ تا بری به آغوشش
بابات گفت که درآره؛ گوشوارش رو از گوشش
پرستوی سفیدم پر مزن، مرو مادر
دل از تو نبریدم
دل مکن، مرو مادر