مداحی عمه بابایم کجاست از کویتی پور +متن کامل مداحی

دل پریشانم؛ که از بابم نمی آید صدا عمه، بابایم کجاست؟ عمه، بابایم کجاست؟
من نمی خواهم؛ جدا گردم ز دشتِ کربلا عمه می سوزد دلم؛ بابم چرا نامد ز جنگ؟
گر بیاید می کنم گر بیاید گیرمش؛ اندر بغل، من تنگِ تنگ گر بیاید گیرمش؛ اندر بغل، من تنگِ تنگ
شو برون از خیمه، بین، بابم چرا نامد ز جنگ؟ شوق وُ رونق غیر از این، بابم چرا کرده درنگ؟
ذکر لا حُول وَلا الله؛ از او نمی آید چرا؟ عمه بابایم کجاست؟
گر نموده تشنگی، قلبِ مرا عمه کباب من نمی خواهم، در این دشتِ بلا، یک قطره آب
جای آب وُ جای نان؛ عمه به من فرما جواب ده به من یک پاسخی؛ عمه تو از بهرِ خدا
عمه بابایم کجاست؟
عمه دیدارِ پدر، آب حیاتم میدهد چهره ی نورانی اش، از غم نجاتم میدهد
جای عمویم؛ پدر، آب فراتم میدهد
گر بیاید؛ می کند سیرآب طفلان فرات حسین
شیهه ی اسبِ پدر؛ ای عمه می آید به گوش شوقِ دیدارِ پدر؛ بُرد از سرِ من، عقل و هوش
این صدا؛ می افکند در خیمه ها، جوش و خروش
تا مدد از میدان صدا از ساقه خیرالنسا
عمه بابایم کجاست؟
بر زمین ای ذوالجناح؛ بر آتش این سان میزنی پای خود را بر زمین؛ نالان و گریان میزنی
با غمت؛ زخمی فزون بر قلبِ طفلان میزنی
در حرم از شیهه ات؛ چه محشر کبری به پاست!
چون کنم باور؛ که از تو بابِ من گشته نگون
گو؛ که اینک ذوالجناح، بابِ من افتاده کجا؟ حسین
ذوالجناح! ای مهربان! اسبِ وفادارِ پدر گو؛ شنیدی در دمِ آخر، تو گفتار پدر؟
بوسه باران می کنم؛ یادِ پدر یادِ تو را
عمه بابایم کجاست؟
ای خدا! بابا چرا بر خاک ها افتاده است؟ کی به حلقش از جفا؛ شمشیرِ کین، بنهاده است؟
آب آیا در دمِ آخر ورا کف داده است؟ آب آیا در دم آخر ورا کف داده است
یا که شد کشته؛ لبِ عطشان ز جورِ اشقیا؟
عمه بابایم کجاست؟
حسین غریب حسین شهید

۳۴ مداحی دهه اول محرم ۱۴۰۰ میثم مطیعی