شال ماتمت آبرو به من داد متن محمود کریمی

شال ماتمت آبرو به من داد؛ موج پرچمت دل رو داده بر باد
قصه غمت دریای نگاهم؛ اسم اعظمت از لبم نیفتاد
تویی که جلوه تا بی کرونه داری؛ تو سینه من فقط تو خونه داری
قد تموم عالم دیوونه داری! ارباب خوبم ماه عزاتو عشقه
ارباب خوبم سینه زناتو عشقه؛ ارباب خوبم کرب و بلاتو عشقه
وای دلم بی سر و سامونه؛ ماتمت درد بی درمونه
با اشاره دست خواهر تو؛ سینه میزنه دست نوکر تو
خیمه عزا شد علم دوباره؛ با اجازه پلک مادر تو
اون که من و تا خیمه تو کشیده؛ من و برای عشق تو آفریده
عطر نگاهت توی دلم وزیده؛ ارباب خوبم کرب و بلاتو عشقه
ارباب خوبم سینه زناتو عشقه؛ ارباب خوبم پرچم سیاتو عشقه
باز هلال محرم سر زد و غم عالم؛ خیمه زد در دلم وای دلم!
باز شنیده صدای ناله های عزای شاه بی سر؛ دلم وای دلم
من شنیدم تو تشنه جون سپردی؛ روضه خون میگه تو آبی نخوردی
لاله میبارید از محاصن تو؛ بس که لبهاتو روی هم فشردی
به روی لبهات زخم عطش نشسته؛ زخم لب تو قلب من و شکسته
بغض عطشناک راه گلوتو بسته؛ ارباب خوبم کرب و بلاتو عشقه
ارباب خوبم سینه زناتو عشقه؛ ارباب خوبم پرچم سیاتو عشقه