آهنگ صادق آزمند و حسین صفامنش | تیتراژ پایانی سریال نون خ ۲

غم از زمین و آسمان به من نشانه رفته است
نشان من چه بی نشان از این زمانه رفته است
به دست تو راهی شدم به پای خود آمدنم
تا صاحل آرام عشق دل را به دریا زده ام
تو چون رود سپیدی که به دریا می رسم از تو
بزرگی و سروندی چه عشقی زاده شد در تو
تو مثل بیستون هستی تو حتما قصر شیرینی
تو انقدر عشق داری که منو فرهاد میبینی
خه‌م هه‌رچی زور گردوی ئه‌مشه‌و وه شمشالیگ چو
خه‌م هه‌رچی توز گردوی ئه‌مشه‌و وه ده‌سمالیگ چو
ده‌ر واکه‌من تا که‌پو هه‌م مزاگانی سور باره
خوم بگرم سه‌رچوپی وارانی نم نم واره
تو وینه‌ی تاق‌وستان زانی په‌ره‌و ته‌که‌و سه‌ری به‌رزه
نه لاف ئاوی توینه بویده‌ی نه هه‌ل که‌نی له زه‌وی له‌رزه
تو وینه‌ی نه‌خش قه‌ی سه‌روه‌ن تو ته‌نگه‌ی ئاوی سیروانی
تو وینه‌ی شه‌رمی دا پیری تو هه‌لپه‌رکی ده‌زویرانی
تو چون رود سپیدی که به دریا می رسم از تو
بزرگی و سروندی چه عشقی زاده شد در تو
تو مثل بیستون هستی تو حتما قصر شیرینی
تو انقدر عشق داری که منو فرهاد میبینی
خه‌م هه‌رچی زور گردوی ئه‌مشه‌و وه شمشالیگ چو
خه‌م هه‌رچی توز گردوی ئه‌مشه‌و وه ده‌سمالیگ چو
ده‌ر واکه‌من تا که‌پو هه‌م مزاگانی سور باره
خوم بگرم سه‌رچوپی وارانی نم نم واره