آهنگ عجب رسمیه رسم زمونه قصه برگ و باد خزونه از رسول نجفیان

عجب رسمیه؛ رسمِ زمونه… قصه ی برگ وُ باد خزونه
میرن آدما از اونا فقط؛ خاطره هاشون به جا می مونه
کجاست، اون کوچه؟ چی شد اون خونه؟
آدماش کجان؟
خدا می دونه
بوته ی یاسِ بابا جون هنوز؛ گوشه ی باغچه توی گلدونه
عطرش پیچیده؛ تا هفتا خونه
خودش کجاهاست؟ خدا می دونه
میرن آدما از اونا فقط؛ خاطره هاشون به جا می مونه
تسبیح وُ مهرِ بی بی جون هنوز؛ گوشه ی طاقچه توی ایوونه
خودش کجاهاست؟ خدا می دونه
خودش کجاهاست؟ خدا می دونه